Η Ευαγγελία Αταμιάν γίνεται «βασίλισσα του λαϊκού τραγουδιού»

Η Ευαγγελία Αταμιάν γεννήθηκε το Σεπτέμβριο του 1922 μέσα στο πλοίο Ευαγγελίστρια που έφερνε την οικογένειά της από τη Σμύρνη στον Πειραιά. Την βάφτισε μέσα στο πλοίο ο καπετάνιος και της έδωσε το όνομα του πλοίου.  Η Ευαγγελία, η μητέρα της Γκιούλα Αταμιάν, οι δύο αδερφές της και ο οκτάχρονος αδερφός της Μπαρκέβ μετά από περιπλάνηση στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Πειραιά  εγκαταστάθηκαν στην Κοκκινιά, σε ένα μικρό αυτοσχέδιο σπίτι επί της οδού Μεγάρων 50. Όπως όλα τα παιδιά της αρμένικης κοινότητας, στα 7 της χρόνια, η Ευαγγελία Αταμιάν γράφτηκε στο σχολείο του Αρμενικού Κυανού Σταυρού «Ζαβαριάν», όπου ο δάσκαλός της την προέτρεψε να μάθει μαντολίνο, το οποίο και έκανε, συμμετέχοντας στην σχολική ορχήστρα. Παράλληλα συμμετείχε στη χορωδία της αρμένικης εκκλησίας του Αγίου Ιακώβου. 

Το 1939 παντρεύτηκε τον συμπατριώτη της Χάικ Μεσροπιάν, κλειδαρά με ένα μικρό μαγαζί, και ένα χρόνο αργότερα γεννήθηκε ο γιος τους Οβανές. Το 1946 ο Χάικ Μεσροπιάν έφυγε για την Αρμενία, όπως και μεγάλο τμήμα της ελληνικής αρμενικής κοινότητας αφήνοντας πίσω του, τη σύζυγο και το γιο του. Η Ευαγγελία γνώρισε τον ακροβάτη και θιασάρχη Νίκο (Νίνο) Νικολαΐδη, με τον οποίο έγιναν καλλιτεχνικό ζευγάρι ακροβατικών με το όνομα «Ντούο Νίνο» και έκαναν περιοδείες, σε μια από αυτές ξεκίνησε και το τραγούδι και πολύ γρήγορα στράφηκε αποκλειστικά σε αυτό.  Πέθανε από καρκίνο στις 23 Φεβρουαρίου 1957. 

Μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια που ασχολήθηκε με το τραγούδι ηχογράφησε 174 τραγούδια σε δίσκους 78 στροφών. Το ένα τρίτο από αυτά ανήκει στον Τσιτσάνη και τα υπόλοιπα σε είκοσι άλλους δημιουργούς. Στα 119 από αυτά τραγουδάει πρώτη φωνή και στα 55 δεύτερη. Μέσα σε μόλις 10 χρόνια η Μαρίκα Νίνου ή κατά κόσμον Ευαγγελία Αταμιάν, η αρμένισσα προσφυγοπούλα από την Κοκκινιά είχε καταφέρει να γίνει η «βασίλισσα του λαϊκού τραγουδιού».