Από το Ισλαμαμπάντ στον Βόλο

Μέσα στον τελευταίο αιώνα οι προσφυγικές μετακινήσεις έχουν αλλάξει, όπως άλλωστε έχει αλλάξει και ο κόσμος μας. Από τις αρχές του 2000 μετανάστες και μετανάστριες έρχονται στην Ευρώπη ακολουθώντας πιο μακρινές και πιο δύσκολες διαδρομές, ξεκινώντας  από χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Μαζί τους φέρνουν ανάγκες, βάσανα, επιθυμίες, αναμνήσεις αλλά και γεύσεις και παραδόσεις και μουσικές.   

Αν στις αυλές των προσφυγικών σπιτιών πριν από 100 χρόνια ακούγονταν τραγούδια με ήχους και στίχους από την Καππαδοκία, τον Πόντο και την Σμύρνη, σήμερα, στις αυλές των προσφυγικών σπιτιών, οι στίχοι και οι νότες κουβαλούν μνήμες από τη Λαχώρη, το Ισλαμαμπάντ, τη Χεράτ και τη Δαμασκό.  

Ο Αζγκάρ Χάμζα γεννήθηκε το 1996 σε χωριό κοντά στο Ισλαμαμπάντ. Στο απόσπασμα παίζει ένα πακιστανικό τραγούδι στο κινητό του και το τραγουδάει. Το τραγούδι μιλάει για τον καιρό, τα ζώα και τα φυτά, την αγάπη. Ο αφηγητής σχολιάζει τα συναισθήματα που του προκαλεί το τραγούδι αυτό, όταν σκέφτεται την κοπέλα που αγαπάει.