Ο γιατρός Μαυρίκιος (Μωρίς) Κοφίνας (1871-1924)

Ο Μαυρίκιος Κοφίνας υπήρξε διακεκριμένο μέλος της εβραϊκής κοινότητας Βόλου, με έντονη κοινωνική, πολιτική και φιλανθρωπική φράση. Γεννήθηκε το 1871 στα Γιάννενα, φοίτησε στην Σχολή της Alliance Israélite Universelle της πόλης και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου έλαβε πτυχίο Ιατρικής. Στο Βόλο εγκαταστάθηκε μετά το γάμο του με τη Ρόζα Κοέν από τα Τρίκαλα, ασκώντας το ιατρικό επάγγελμα. Πρόσφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του σε άπορους πάσχοντες, όπως πρόσφυγες και ορφανά παιδιά.

Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος για αρκετά έτη (1907-1914) στη διάρκεια των οποίων οργάνωσε το Μαιευτήριο και το Βρεφοκομείο Βόλου, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη φροντίδα των νόθων και έκθετων βρεφών που διατρέφονταν από νοθοτρόφους του Δήμου και παρουσίαζαν υψηλή θνησιμότητα, ενώ ίδρυσε και Σταθμό Πρώτων Βοηθειών. Συμμετείχε σε επιτροπές του Δήμου Παγασών για θέματα υγιεινής της πόλης, σε διοικητικά συμβούλια σωματείων προσφέροντας τις ιατρικές του γνώσεις, όπως η Φιλόπτωχος Αδελφότητα Βόλου που διοικούσε το Ορφανοτροφείο Βόλου και ταξίδευε συχνά για να παρακολουθήσει ιατρικά συνέδρια στην Αθήνα και το εξωτερικό. Ο Μ. Κοφίνας εργάστηκε συστηματικά για την πρόοδο και την εκπαίδευση των εβραίων της Ελλάδας και κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δημοτικού συμβούλου, προώθησε την αποστολή δύο νεαρών στην Ιερουσαλήμ, του Τσουβή και του γιου του αρχιραββίνου Μ Πέσαχ, ώστε να συνεχίσουν ανώτερες σπουδές στο εβραϊκό Διδασκαλείο.

Θερμός υποστηρικτής του σιωνισμού και ιδρυτής του συλλόγου «Ποαλέ Σιών» στο Βόλο (1910), κινητοποιούσε τα μέλη των εβραϊκών κοινοτήτων της Θεσσαλίας να συγκεντρώνουν χρήματα υπέρ του Εθνικού Εβραϊκού Κεφαλαίου και της αγορά γης, και αγροκτημάτων στην Παλαιστίνη, με σκοπό την εγκατάσταση εβραίων. Ο Βόλος έγινε το κέντρο των Σιωνιστικών εισπράξεων, καθώς οι εσωτερικές διαφορές των θεσσαλικών εβραϊκών κοινοτήτων δεν ήταν τόσο έντονες, όσο στις κοινότητες της Θεσσαλονίκης ή της Αθήνας. Οι σιωνιστικοί σύλλογοι Τρικάλων, Λάρισας και Βόλου δημοσίευαν από το 1917-1919 και το περιοδικό «Ισραήλ» στα Τρίκαλα.  

Η φήμη του γιατρού Κοφίνα είχε ξεπεράσει τα όρια της Θεσσαλίας και το 1915 (Μάιο και Δεκέμβριο) εκλέχθηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης με την παράταξη των Ελευθεροφρόνων του Δ. Γούναρη. Ως βουλευτής επιχείρησε να εκπονήσει δύο πολύ σημαντικές και καινοτόμες έρευνες. Η μία απογραφικού χαρακτήρα, αφορούσε τη συγκέντρωση στατιστικών στοιχείων των εβραϊκών κοινοτήτων της Ελλάδας, με σκοπό την καταγραφή των αναγκών και την κοινωνικο-οικονομική βελτίωση των κοινοτήτων. Παράλληλα, σε συνεργασία με την Αρχαιολογική Εταιρεία Αθήνας και τους κατά τόπους εφόρους, προσπάθησε να εντοπίσει και να καταγράψει τις αρχαιολογικές εβραϊκές επιγραφές που βρίσκονταν διάσπαρτες στην Ελλάδα, ώστε να συντηρηθούν και να ερμηνευθούν. Και οι δύο μελέτες του έμειναν ημιτελείς εξαιτίας του θανάτου του το 1924.

Ο Μ. Κοφίνας εργάστηκε άοκνα και σε πολλά πεδία για την πρόοδο των εβραϊκών κοινοτήτων της Ελλάδας. Το έργο του αναγνωρίστηκε από τη Σιωνιστική Ομοσπονδία, η οποία αποφάσισε το 1927 τη μεταφορά των οστών του από το Βόλο στην Παλαιστίνη, ενώ έδωσε το όνομά του σε άλσος που φυτεύτηκε από δωρεές και σε έναν οικισμό ελληνοεβραίων μεταναστών, το Τσουρ Μωσέ κοντά στην πόλη Νετάνια.